Γεωμετρικά σχήματα…

Σημείο…

Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Ένα σημείο ανάμεσα σε τόσα άλλα. Εκείνος ένα. Εκείνη ένα. Σημεία στο χώρο. Μοναδιαίο και μοναδικό το καθένα. Ορισμένο με συντεταγμένες απόλυτα ορισμένες για το καθένα. Με ιδιομορφίες, με ανάγκες, με συναισθήματα, με απαιτήσεις. Κι’ όμως, τα δύο αυτά σημεία, ήρθαν να ενωθούν.

Ευθεία…

Μια ευθεία. Σύμφωνα με τον Ευκλείδη, μεταξύ δύο σημείων περνάει μία και μόνη ευθεία, η οποία είναι και ο συντομότερος δρόμος ανάμεσα στα δύο αυτά σημεία. Η ευθεία εκείνου και εκείνης, έχει αρχή και τέλος τους δυο τους, όσο αρχή και τέλος μπορεί να έχει μία ευθεία. Είναι, αξιωματικά, ο συντομότερος δρόμος ανάμεσά τους, αν και οι πεποιθήσεις τους μπορεί κάποια στιγμή να πίστευαν ότι ο συντομότερος δρόμος ανάμεσα σε δύο ανθρώπους είναι ο δρόμος της καρδιάς. Άρα, κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι ο συντομότερος δρόμος ανάμεσά τους είναι η ευθεία που ενώνει τις καρδιές τους. Ασταθής μάλλον δρόμος, αναγκαίος για την σχέση των δύο σημείων, εκείνου και εκείνης.

Τρίγωνο…

Η καρδιά δεν ξέρει από σχήματα και δρόμους. Λειτουργεί αυτόνομα και αυτεξούσια. Με δικά της ‘θέλω’, με δικές της ανάγκες και απαιτήσεις. Έτσι, εύκολα πια, η ευθεία μπορεί να εκτραπεί. Μπορεί να αξιώσει, να περνάει κι’ από ένα άλλο σημείο, εκτός της ευθείας. Να δίνει υπόσταση σε ένα διαφορετικό σημείο, ένα σημείο εκτός της υπάρχουσας ευθείας. Και τότε, προκύπτει το τρίγωνο. Τρεις γωνιές, τρεις πλευρές, τρεις ευθείες τεμνόμενες ανά δύο. Και αναλόγως των πλευρών, ή καλύτερα των ευθειών που διανύει η καρδιά, δημιουργούνται και τα αντίστοιχα τρίγωνα. Σκαληνό, ισοσκελές, ισόπλευρο. Και επειδή η καρδιά δεν ξέρει από ισορροπίες, το τρίγωνο προκύπτει πάντα σκαληνό. Ένα σχήμα ιδιόμορφο, εντελώς ασύμμετρο και ανισοβαρές. Δύσκολη η ύπαρξή του για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κύκλος…

Και όταν σπάσει το τρίγωνο, ένα τουλάχιστον σημείο αυτονομείται. Και δημιουργεί γύρω του ένα προστατευτικό κλοιό, για να μπορέσει να ξεπεράσει την κατάσταση του τριγώνου. Δημιουργεί έναν κύκλο, με κέντρο τον εαυτό του και ακτίνα ίση με το κοντινότερο σε αυτό σημείο, που ξέρει ότι δεν θα το προδώσει. Και τις περισσότερες φορές, το σημείο αυτό είναι το ένα και το αυτό, με το κέντρο του κύκλου. Κλείνεται στον εαυτό του. Αρχή και τέλος το ίδιο, κέντρο και ακτίνα το ίδιο. Ώσπου, να βρει το επόμενο σημείο και πια να προσπαθήσει να ενωθεί μαζί του, όχι πια με την ευθεία της καρδιάς, αλλά με την ευθεία της λογικής. Και τότε, ο κύκλος της ζωής κλείνει. Και τότε, ο κύκλος της ζωής ανοίγει.

(‘Sections of my destiny’ by Marlene Healey)

Published in: on June 16, 2009 at 11:27 pm  Leave a Comment  

Ελευθερία….

Εσύ είσαι ο μόνος δεσμοφύλακας που υπάρχει στη ζωή σου.

Όποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι έχεις τη δύναμη να είσαι ελεύθερος, η ελευθερία ακολουθεί.

Οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου είναι κατόπιν επιλογής, και είσαι ελεύθερος να επιλέξεις πάλι.

Ακόμα και οι φυλακισμένοι είναι ελεύθεροι να επιλέξουν τις σκέψεις τους ώστε να νοιώθουν γαλήνη και ευτυχία κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Published in: on June 16, 2009 at 11:23 pm  Comments (2)  

Μη σταματάς….

Μάθε να βλέπεις εκείνο που οι άλλοι δεν βλέπουν.

Μάθε να ακούς εκείνο που οι άλλοι δεν ακούν.

Μάθε να είσαι παρατηρητής, εκεί που οι άλλοι δεν παρατηρούν.

Μίλα – μίλα – μίλα σε κάθε τι γύρω σου που οι άλλοι δεν μιλούν.

Μείνε ήρεμος εκεί που οι άλλοι κλαίνε.

Τρέξε εκεί που οι άλλοι δεν τρέχουν.

Πολέμα, συνέχισε, προχώρα, εκεί που οι άλλοι σταματούν.

Θαύμασε, απόλαυσε, δες ξεχωριστά εκεί που οι άλλοι πλήτουν.

Κοίτα τα πάντα. Κοίτα, άκου,  κοίτα.

Published in: on June 16, 2009 at 11:18 pm  Leave a Comment  

ΕΝΤΕΚΑ ΛΕΠΤΑ-PAULO COELHO

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα πουλί. Στολισμένο με δυο τέλειες φτερούγες και λαμπερό, χρωματιστό και υπέροχο φτέρωμα. Ήταν δηλαδή ένα ζώο φτιαγμένο για να πετάει ελεύθερο και να αιωρείται στον ουρανό, δίνοντας χαρά σε όποιον το παρατηρούσε.

Μια μέρα, μια γυναίκα είδε το πουλί και το ερωτεύτηκε. Έμεινε να κοιτάζει το πέταγμα του με το στόμα ανοιχτό από τη σαστιμάρα, με την καρδιά της να γοργοχτυπάει και τα μάτια της να λάμπουν από συγκίνηση.

Την κάλεσε να πετάξει μαζί του και ταξίδεψαν μαζί στον ουρανό μέσα σε απόλυτη αρμονία. Η γυναίκα θαύμαζε, υμνούσε και λάτρευε το πουλί. Αλλά τότε σκέφτηκε: Μπορεί να θέλει να γνωρίσει μακρινά βουνά!

Και η γυναίκα αισθάνθηκε φόβο. Φόβο μην το ξανανιώσει πια αυτό με άλλο πουλί. Και αισθάνθηκε φθόνο, φθόνο για την ικανότητα του πουλιού να πετάει. Και αισθάνθηκε μοναξιά.

Και σκέφτηκε: Θα στήσω παγίδα. Την επόμενη φορά που θα εμφανιστεί το πουλί, δε θα ξαναφύγει. Το πουλί που ήταν και αυτό ερωτευμένο, επέστρεψε την επόμενη μέρα, έπεσε στην παγίδα και κλείστηκε στο κλουβί.

Κάθε μέρα η γυναίκα κοιτούσε το πουλί. Ήταν το αντικείμενο του πάθους της και το έδειχνε στις φίλες της, που σχολίαζαν: «Μα εσύ τα έχεις όλα».

Όμως άρχισε να γίνεται μια παράξενη μεταμόρφωση: αφού είχε το δικό της πουλί και δε χρειαζόταν πια να το κατακτήσει, έχανε το ενδιαφέρον της.

Το πουλί, χωρίς να μπορεί να πετάξει και να εκφράζει το νόημα της ζωής του, πήρε να μαραζώνει, να χάνει την λάμψη του, να ασχημαίνει-και η γυναίκα δε του έδινε πλέον την προσοχή της, μόνο το τάιζε και φρόντιζε το κλουβί του.

Μια ωραία μέρα, το πουλί πέθανε. Η γυναίκα λυπήθηκε πολύ και το σκεφτόταν συνέχεια. Αλλά δε θυμόταν το κλουβί, θυμόταν μόνο τη μέρα που το είδε πρώτη φορά, να πετάει ευχαριστημένο μέσα στα σύννεφα.

Αν παρατηρούσε τον εαυτό της, θα ανακάλυπτε ότι αυτό που τη συγκινούσε τόσο πολύ στο πουλί ήταν η ελευθερία του, η ενέργεια που εξέπεμπαν οι φτερούγες του, όχι το ίδιο του το σώμα.

Χωρίς το πουλί και η δική της ζωή έχασε το νόημά της και ο θάνατος ήρθε να χτυπήσει την πόρτα της. «Γιατί ήρθες;» ρώτησε το θάνατο. «ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΞΑΝΑΠΕΤΑΞΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ», αποκρίθηκε ο θάνατος.

«ΑΝ ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΑΦΗΣΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ, ΘΑ ΤΟ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑΖΕΣ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΕΙΣ

Published in: on June 16, 2009 at 11:15 pm  Leave a Comment  
Tags: ,

Amazing Waves !!!!!

These incredible images of waves were taken by the premier photographer of surf, Clark Little. He has dedicated his life to photographing waves and has published a selection of the the best images of his career. He captures magical moments inside the “tube”, as surfers say.


Published in: on June 16, 2009 at 11:14 pm  Leave a Comment